maandag 21 november 2011

Sacha Landkroon schrijft


In het college van Lupko Ellen, op zaterdag 19 november, kregen de deelnemers een schrijfoefening:
1. schrijf op wat je ziet ( Luko loopt van de ene kant van de ruimte naar de andere: staat daarbij een aantal keren stil, kijkt, poseert, struikelt, loopt verder, kijkt uit het raam en wijst).
2. maak van deze beschrijving een spannend verhaal.
Tien minuten krijgen we ervoor. 

Dit is een resultaat

De steeg baadde in een roodachtige gloed die nacht. Ellen, een vrouw van middelbare leeftijd, stapte met klikkende schoenzolen in een trage gang voorbij het cafeetje waar ze laatst tot veel te laat aan de bar had gehangen om verhalen te horen. Ze trok de sjaal, die haar halve gezicht bedekte, nog maar eens recht. Echte kasmierwol. Gekriebel voor een veel te hoge prijs. De grijze lok die in haar gezicht waaide, streek ze in een automatisme terug omhoog. Eerdaags maar weer naar de kapper. Afgeleid door het weerbarstige kapsel en de geur van verschaald bier vermengd met FEBO-aroma's, struikelde ze bijna. Liever had ze die onhandigheid geweten aan een prettige gedachte aan haar man, de goedgebouwde Lupko, die thuis zat en zich afvroeg waar ze bleef. Abrupt hield ze halt en wees zichzelf op een vormeloze massa in de verte. Met één hand parmantig in de zij bleef ze staan staren tot het dichterbij kwam. Het leek wel een man die op haar af kwam lopen. Ja, nu wist ze het zeker, een man met een boek in zijn hand. Ze drukte zich achterwaarts, met haar rug tegen de vensters van het kroegje, ineens bijna aangedaan door wat ze zag aankomen. Een man in het zwart die een preek aan het oefenen was. Even later ontwaarde ze achter het venster aan drie tafeltjes wel twintig cursisten die nauwkeurig zijn handelen zaten te beschrijven. De illusie van een ordinaire acteur die haar eerst bang en daarna ontroerd had gemaakt! Lupko had haar eens moeten zien met haar ongelovige ogen. Hij zou er zonder twijfel een thriller van weten te maken, gebaseerd op helemaal niets dan een man in het zwart, met een boek in een steegje. 

Sacha Landkroon

Geen opmerkingen:

Een reactie posten