Vijf Valkuilen Bij Schrijven

Zaterdag trapte Lupko Ellen af met de serie hoor/werkcolleges van dewebschrijvers.nl
Lupko, de schrijver van de Menkema Triologie, was dit jaar een van de vijf genomineerden voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste spannende boek.
Hij is degene, die de coaching zal doen van de deelnemers, die hun korte spannende verhalen inzenden bij de webschrijvers.nl

De middag bestond uit een korte kennismaking, een inleiding over schrijven, een observatieopdracht en het schrijven van een biografie in 6 minuten en een betoog over valkuilen bij het beginnend schrijven.
Over de valkuilen gaat het hier:

1.       Het beeld dat in je hoofd zit, zit nog niet in het hoofd van je lezer
Veel beginnende schrijvers concentreren zich op de beschrijving van hun personages, innerlijk en uiterlijk, en vergeten de omgeving te beschrijven. Aan de hand van een korte oefening – stel je een vrouw op straat voor- wordt al snel duidelijk hoeveel relevante informatie in de omgeving aanwezig is: de tijd van de dag, de tijd van het jaar, de tijd in de geschiedenis, de plaats, drukte of stilte, mensen of geen mensen , de mode, etc.
De beschrijving plaatst de persoon in de wereld.   

2.       Het gebruiken van woorden als opeens, plotseling, moeizaam, mysterieus
In het schrijven van spannende verhalen lijken dit soort woorden logisch, ze suggereren schrik, angst, spanning. Toch is het een zwaktebod, het is juist aan de schrijver om dat gevoel van plotseling, opeens, spanning aan de lezer te geven en het niet te benoemen.
Een woord als moeizaam valt in een andere categorie. Hoe ziet moeizaam er uit? Wat zie je voor je als iemand moeizaam uit bed stapt? Beschrijf dat dan!   

3.       Realiseer je dat de beschrijving er is ter ondersteuning van de handeling en niet andersom
Bij een spannend verhaal gaat het om de handeling. Wat doen de personages en wat zullen ze gaan doen, dat is de motor van het verhaal. Beschrijvingen, hoe noodzakelijk ook ( zie 1), zijn uiteindelijk ondersteunend en het is heel verleidelijk om je in de details van de beschrijving te verliezen.  Niet doen.

4.       Geef niet toe aan je weerzin om te herschrijven, durf kritisch te zijn op jezelf
Veel beginnende schrijvers zijn voldaan als ze hun eerste verhaal of roman af hebben. Alles staat op papier, ze zijn klaar. In werkelijkheid ben je dan pas halverwege, redacteuren van uitgeverijen weten het als geen ander. Jouw verhaal moet dan nog het verhaal voor de lezer worden en dat betekent kritisch lezen, herschrijven, herschrijven, herschrijven. Iedereen heeft blinde vlekken, zelfs de allergrootste schrijvers, iedereen heeft een kritische blik van anderen nodig. Dus: wees kwetsbaar, laat je verhalen lezen en herschrijf.    

5.       Wees geloofwaardig
Het lijkt een open deur, maar toch. Zeker bij een spannend verhaal wil de anekdote er nog al eens met het karakter van de personages vandoor gaan. In het begin stapt de inspecteur nog ‘moeizaam’ uit zijn bed, even later rent hij monter in volle sprint achter de boef aan. Het is een simpel voorbeeld, maar het komt in allerlei gradaties voor.
Het is niet erg om de zaken anders te maken, maar wees je bewust dat alles consequenties heeft.  Uiteindelijk moet je zelf geloven in het verhaal, dat je schrijft.

Zaterdag 12 november laat René Appel zijn licht schijnen op het spannende verhaal. 14.00 uur, het Paleis, Groningen, entree 7,50 

z