Geen credit - Raquel Clotet Sala

Voorzichtig zet ik mijn splinternieuwe tas op schoot. Ik snuif de geur van het nieuwe leer op. De tas heeft al mijn spaargeld opgeslokt, maar nu is hij van mij. Zachtjes, stiekem, wieg ik hem in mijn armen.

Ik neem een slokje van mijn SPA rood. Onbewust pak ik het schijfje citroen van de rand van het glas en neem er een hap uit. Ik zuig op mijn wangen en de zure smaak verspreidt zich door mijn mond. Opeens voel ik dat ze naar me kijken. Drie paar ogen. Ik zie Alexa haar kleine neus optrekken.

'Getver, Lianne! Wat doe jij nou weer!' Haar stem schalt over het volle terras. Van schrik laat ik het schijfje op mijn tas vallen. Ik voel mijn wangen gloeien en in mijn hals zullen wel weer die verschrikkelijke vlekken verschijnen. Ik kan ook nooit eens normaal doen.
Als ze een tweede fles rosé bestellen, zit ik op één derde van mijn Spa. Ik moet oppassen met geld uitgeven. Zuinig doen, denk ik, als ik langzaam het glanzende leer aai.
'Ik heb een top idee, lieverds! 'hoor ik Alexa opeens zeggen. Haar 'r' rolt via haar keel haar slokdarm in. 'Wij gaan nú shoppen. De nieuwe zomercollectie bij Azurro in de PC hangt.' Alexa schuift met veel lawaai het metalen stoeltje achteruit. Terwijl ze zich naar me vooroverbuigt, valt haar blonde haar over haar schouder. Haar ringen glinsteren in de lentezon als ze voorzichtig haar haar achter haar oren strijkt.
'Reken jij even af Lianne,' zegt ze.
Een warme golf valt over me heen als ik naar de handgeschreven rekening staar. Mijn hand trilt terwijl ik het ritsje van het binnenvak opentrek waar ik de creditcard van mijn oma heb verstopt. Mijn maag trekt samen en de ober trekt de kaart uit mijn hand.
'Je gaat toch wel mee?' vraagt Alexa. Haar twee volgelingen kijken me uitdrukkingloos vanachter hun grote zonnebrillen aan. 'Lianne, je moet nú een nieuwe tas. Die', haar rode nagel wijst naar de tas op mijn schoot, 'is van het afgelopen seizoen.' Alexa lacht en de volgelingen lachen mee. Vlug verberg ik hem achter mijn rug.

Ik zit op een voetenbankje middenin de glanzende zaak terwijl de drie in de pashokjes kirren om de nieuwe collectie van Dolce & Gabanna. Ik frunnik aan het H&M label van mijn jas. Vergeten eruit te knippen. Verhit geef ik een ruk aan het etiket. Ik hoor de voering scheuren.

'Fabelachtig niet?' Alexa staat wijdbeens voor me. Ze zet haar handen in haar zij. Haar zandloperfiguur komt prachtig uit in de nachtblauwe cocktailjurk. Een golf van jaloezie houdt mijn woorden tegen. Na een tijdje fluister ik: 'Hij is echt fantastisch.' Ze maakt een kleine pirouette op haar perfect gemanicuurde tenen en verdwijnt achter het fluwelen gordijn van het pashokje.

Ik begin weer aan het label te trekken. Na drie rukken heb ik het etiket er eindelijk uit en is de voering gescheurd. Ik kijk om me heen en verstop het uiteindelijk maar onder het voetenbankje.

Mijn gsm trilt voor de vierde keer. Ik had al twee uur geleden thuis moeten zijn. Ik klik de gemiste oproepen weg en schakel de gsm uit.
'LIA!' hoor ik Alexa vanachter het gordijn gillen. 'Lia,' fluister ik. Een bijnaam. Ik loop met een niet te verbergen grote glimlach naar het pashokje. Ze trekt me aan mijn jas naar binnen. Ze draagt
een bh van Marlies Dekkers. Haar borsten deinen bij elke ademhaling op en neer. Mijn borsten zijn nog steeds niet voorbij cup kikkererwt. Ik kruis mijn benen en zachtjes strijk ik over mijn bovenarm. Ik weet niet waar ik moet kijken. Straks vindt ze me een viezerik. Ze duwt de cocktailjurk in mijn handen. De stof glimt en glanst. 'Reken even af. Ik ben de mastercard van mijn vader vergeten.' Dan draait ze zich om. Via de spiegel kijkt ze me weer aan. Haar perfect geëpileerde wenkbrauwen vormen mooie bogen boven haar ogen. 'Ga dan, slome,' snauwt ze.

Ik leg de jurk voorzichtig op de toonbank. Mijn hand glijdt over de haast fonkelende stof. Ik geef de creditcard van mijn oma aan de verkoper en houd mijn lippen stijf op elkaar. Hij kijkt me niet eens aan als hij de kaart door een apparaat haalt. De verkoper fronst zijn wenkbrauwen even om dan vervolgens achter een deur te verdwijnen. Ik voel mijn voorhoofd klam worden. Een zweetdruppel vormt zich op mijn bovenlip, ik wrijf hem snel weg met de rug van mijn hand.

'Hier, voor jou,' zegt de verkoper.

Hij verrekt geen spier als hij de telefoon op de toonbank legt.

Ik breng het voorzichtig naar mijn oor. Tranen prikken achter mijn ogen.

'Hoi oma,' fluister ik.